



|
Perseus zoon van Jupiter en Danaë
Andromeda enige dochter van Cepheus en Cassiopeia
Cepheus koning van Ethiopië
Cassopeia vrouw van Cepheus
Merope zus van Cassiopeia
Medusa monster met
slangenhoofd
Phineus broer van Cepheus
Mercurius bode van de goden
|
|
Cyril Auvity (tenor)
Marie Lenormand sopraan)
Olivier Laquerre (bas)
Stephanie Novacek
(sopraan)
Monica Whicher (sopraan)
Olivier Laquerre (bas)
Alain Coulombe (tenor)
Colin Ainsworth (tenor)
|






|
Achtergrond
Het libretto van Persée is een
samenvoeging van twee mythologische verhalen uit
de Metamorfosen van Ovidius: de onthoofding van
Medusa en de bevrijding van Andromeda, beide op
naam van de godenzoon Perseus. Philippe Quinault
heeft Merope toegevoegd, zij komt bij Ovidius
niet voor. Daardoor ontstaat een dubbel conflict
dat fraai wordt uitgewerkt door Quinault die een
bijzonder goede librettist was met wie Lully
bijna heel zijn leven heeft samengewerkt.
Quinault was een gerespecteerd dichter, wat
blijkt uit de bijzondere berijming van het
libretto.
Lully (1632-1687) die een groot deel van leven aan het hof
van Lodewijk XIV werkte en daar een van de
hoogste posities bekleedde, heeft van Persée een
ode aan de zonnekoning gemaakt. Het verhaal
was een idee van de koning zelf. Het zit vol
allegorieën: Medusa is onze eigen Willem van
Oranje vanwege zijn bondgenootschappen die voor
Frankrijk bedreigend waren. Het zeemonster is de
machtige Spaanse vloot.
Het ballet speelt bij Lully, zoals bij alle
Franse opera's, een cruciale rol. Het maakt
onderdeel uit van het verhaal. De dansers zijn
in de eerste plaats spelers. Zij verbeelden op
hun eigen manier het verhaal, vaak samen of in
afwisseling met het koor dat een even cruciale
rol vervult. Koor, ballet, orkest, zangers, ze
vormen samen een integraal geheel en stemmen
zich steeds op elkaar af.
Lodewijk XIV danste vaak mee tijdens de
voorstelling. Hij was een bekwaam danser, net
als Lully zelf. Het is daaraan te danken dat het
ballet in de Franse opera een grote rol is gaan
spelen.
|
|
Akte 1
De Ethiopiërs bereiden
Spelen voor om de godin Juno gunstig te stemmen
die Medusa, een monster met een slangenhoofd,
naar de aarde heeft gezonden. Iedereen die
Medusa aankijkt, verandert in een steen.
Andromeda is uitgehuwelijkt aan Phineus, maar is
verliefd op Perseus die ook op haar is verliefd.
Phineus spreekt Andromeda aan op hun afspraak
met elkaar te trouwen. Andromeda zegt toe zich
aan die afspraak te houden. Merope, de zuster
van Cassiopeia, is ook verliefd op Perseus en
spant samen met Phineus.
Akte 2
Cepheus vraagt Perseus om Medusa
onschadelijk te maken en belooft als dank
daarvoor Andromeda als vrouw te schenken.
Perseus zegt toe. Mercurius wil hem helpen door
voor een goddelijk wapen te zorgen.
Akte 3
Perseus verslaat Medusa door het monster te
onthoofden. Daarop beramen Phineus en Merope een
aanslag op Perseus.
Akte 4
De godin Juno laat zich echter niet uit het
veld slaan en laat Andromeda ontvoeren en met
een ketting aan een rots vastbinden onder
bedreiging van een zeemonster. Uiteraard komt
Perseus weer in actie en bevrijdt haar.
Akte 5
De aanslag op Perseus wordt verijdeld,
doordat Merope op het laatste moment wroeging
krijgt en Phineus verraadt. Perseus doodt
Phineus en
huwt met Andromeda. Venus verkondigt dat de
toorn van Juno is bijgelegd. Cepheus, Cassiopeia,
Perseus en Andromeda worden opgenomen in de
hemelse sferen.
|